“အေျခအေနေတြအရ ေလာင္စာအျဖစ္ ဒီေရေတာေတြကို
အဓိကသံုးစြဲေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေလာင္စာအျဖစ္သံုးစြဲရာမွာ ဆီအုန္း၊ ေရာ္ဘာ စိုက္ခင္းေတြအတြက္ အေျပာင္ရွင္း ဧရိယာေတြကေန ႏွစ္ေပေအာက္ သစ္အပိုင္းစမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္၊ ဌာနအတြက္ အခြန္ေငြေပးသြင္းေစၿပီး ကိုင္းဖ်ား၊ ကိုင္းနားေတြကို ထုတ္ယူသံုးစြဲဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ တရား၀င္ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းေတြ၊ သစ္စက္ေတြက ရရွိတဲ့ လႊစာမႈန္႔ေတြ၊ အကာသားေတြ၊ သစ္ဆံု၊ သစ္ေခါက္ေတြကို သံုးဖို႔ကိုလည္း တိုင္းေဒသႀကီး သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ သစ္ေတာေရးရာ၀န္ႀကီးက တြန္းအားေပး လုပ္ေဆာင္ထားေစတဲ့အျပင္ ေလာင္စာဆီနဲ႔ လည္ပတ္ဖို႔ကိုလည္း ညႊန္ၾကားထားပါတယ္” ဟု သစ္ေတာဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ငါးအမႈန္႔ႀကိတ္စက္႐ံုမ်ား အားလံုးအတြက္ တစ္ေန႔လည္ပတ္ရန္ သစ္တန္ခ်ိန္ ၃၆၀ လိုအပ္ေနၿပီး စက္ရံုတစ္ခုတြင္ လမုပင္(ဒီေရေတာ) မ်ား တန္ခ်ိန္ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ သိုေလွာင္ထားေၾကာင္း သိရသည္။ လမုေတာ (ဒီေရေတာမ်ား)မ်ားကို ေဒသခံမ်ားက စား၀တ္ေနေရးအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူေနတဲအိမ္ေလးမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္လည္းေကာင္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္လိုအပ္ခ်က္မ်ားအရ မီးေသြးအျဖစ္ ျပဳလုပ္ကာ ေရာင္းခ်မႈမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ မီးေသြး ၈၀၃၆ ဒသမ ၀၂၆ ကုဗတန္ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ျပဳထားေၾကာင္း သိရသည္။
ဒီေရေတာမ်ားကို အဆမတန္ ထုတ္ယူသံုးစြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီက တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးတြင္ ဒီေရေတာဧရိယာ ၆၄၇၅၇၁ ဧကရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ဒီေရေတာဧရိယာ ၄၈၂၀၉၉ ဒသမ ၂၆ ဧကသာ က်န္ရွိေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ အတြင္း ဒီေရေတာ ဧကတစ္သိန္း ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္ ေလ်ာ့နည္းသြားေၾကာင္း၊ ဒီေရေတာမ်ားကို တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ၿမိတ္ကြၽန္းစု၌ အမ်ားဆံုးေတြ႕ရွိရေၾကာင္း သိရသည္။
Eleven Media Group
No comments:
Post a Comment