“ပညာရွင္ေတြရဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ ပါေမာကၡေတြ၊ ဆရာေတြမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိဖို႔ လိုတယ္” ေဒါက္တာသိန္းလြင္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက အစီအစဥ္မ်ားေရးဆြဲေနသလို ျပင္ပပညာရွင္မ်ားကလည္း
ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ ေတာင္းဆုိမႈမ်ား   ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္။
ေအာက္တုိဘာလဆန္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆုိင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပျပဳလုပ္၍ ပညာေရးက႑ ၁၀ ခုႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ
အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ဒီမုိကေရစီနည္းက်
ေဆြးေႏြးအေျဖရွာခဲ့ၾကသည္။
အဆုိပါ ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရး ဦးစီးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းပညာေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရရွိရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေသာ နယူးကာဆယ္တကၠသုိလ္မွ ပညာေရးပါရဂူဘြဲ႕ရ ေဒါက္တာသိန္းလြင္ႏွင့္ ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္အေၾကာင္း ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း
ထားသည္ကုိ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္လာျဖစ္ပုံကုိ ေျပာျပေပးပါ။
၂၀၀၁ ကစၿပီးေတာ့ နယ္စပ္ေဒသမွာ ဒုကၡသည္စခန္းက ကေလးေတြနဲ႔ အလုပ္သမားကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္ေရာက္တာ ေလးလရွိပါၿပီ။ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီးေတာ့ ျပည္ပေရာက္ေနသူေတြကုိ ျပန္လာဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းတာရွိတယ္။ေနာက္တစ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း မိဘနဲ႔ ေ၀းေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ လူမႈေရးအရလည္း ျပန္လာတာပါ။ ျပန္လာရင္းနဲ႔  ျပည္တြင္းမွာလည္း
ပညာေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့အတြက္ မျပန္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ျပည္တြင္းပညာေရးလုပ္ငန္းမွာ ပါ၀င္လာတာပါ။
Thinking Class Room အေၾကာင္းေလးေျပာျပေပးပါ။
Thinking Class Room Foundation က ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ မွတ္ပုံတင္ထားတာပါ။ စာသင္ခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ္တုိင္ေလ့လာ
အားထုတ္တဲ့နည္းနဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚတဲ့ နည္းစနစ္ကုိ ဆရာေတြကုိ သင္တန္းေပးတာပါ။ မူလတန္းဆရာေရာ၊ အလယ္တန္းဆရာေရာ၊
အထက္တန္း ဆရာေရာ၊ တကၠသုိလ္ဆရာေတြေရာ ပါပါတယ္။ ဆရာေတြကေန စာသင္ခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ္တုိင္အားထုတ္သင္ယူတဲ့နည္းနဲ႔
စာသင္ေနရင္းနဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ေတြးေခၚဖုိ႔ နည္းစနစ္ေတြကုိ အသုံးျပဳႏုိင္ေအာင္ သင္တန္းလုပ္တာပါ။ ဆရာေတြအတြက္ သင္တန္းလုပ္သလုိ
လူငယ္ေတြအတြက္လည္း သင္တန္းလုပ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမွာပါတဲ့ လူငယ္ေတြ၊ အျခားအမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕တုိ႔၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္
ထိန္းသိမ္းေရးတုိ႔၊ ေနာက္သတင္းမီဒီယာေပါ့။ လူငယ္ေတြအတြက္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားစဥ္းစားျခင္း သင္တန္းႏွစ္ရက္ လုပ္ပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
ေဖာင္ေဒးရွင္းက ၂၀၀၁ ကစၿပီးေတာ့ ခ်င္းမုိင္မွာ သင္တန္းေပးခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိလုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ပညာေရးလုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္း  သိခ်င္ပါတယ္။
အခုလုပ္ေနတာကေတာ့ NLD  အဖြဲ႕၀င္ေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ ပညာဒါနေက်ာင္းေတြမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္တယ္။ ဆရာေတြအတြက္ သင္တန္းနဲ႔
ေက်ာင္းေတြကုိ အၾကံေပးတာေပါ့။ ေနာက္ NLD က လူငယ္ေတြအတြက္လည္း သင္တန္းလုပ္ပါတယ္။ ေရရွည္ ေမွ်ာ္မွန္းတာကေတာ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းသင္တန္းေတြ လုပ္ဖုိ႔ပါ။ ေက်ာင္းတစ္၀က္ တစ္ပ်က္နဲ႔ ထြက္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္လည္း သူတုိ႔ပညာျပန္ဆက္ဖုိ႔ပါ။
တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းမေနတဲ့ လူငယ္ေတြရွိတယ္။ ေလးတန္းနဲ႔ ထြက္တဲ့ကေလး၊ ရွစ္တန္းနဲ႔ ထြက္တဲ့ကေလး၊ ဆယ္တန္းမေအာင္တဲ့ ကေလးေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သူတုိ႔အတြက္ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးလုပ္ဖုိ႔၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း သင္တန္းေတြ ေပးဖုိ႔ပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့
ကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီက အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာရၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ပါ။
တကၠသိုလ္ပညာေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔အတြက္ အၾကံေပးအဖြဲ႕ေလးတစ္ခုလုပ္ေနတယ္ ၾကားတယ္ေနာ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဒီေအာက္တုိဘာလဆန္းမွာ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အေျခခံပညာေရာ၊ အဆင့္ျမင့္ပညာေရာ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း
ပညာေရာ၊ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကား ကိစၥေတြေရာ၊ အားလုံးေပါင္း က႑ဆယ္ခုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီထဲက က႑တစ္ခုခ်င္းစီကုိ
အေသးစိတ္ ျပန္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ရွိတယ္။ အခုေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းေတြကလည္း အေသးစိတ္ထပ္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ရွိတယ္။ တကၠသုိလ္က႑လည္း ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ရွိတယ္။ တကၠသိုလ္ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမွာ အားတက္သေရာေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဆရာဘုိးလႈိင္တုိ႔၊ ဆရာကုိတာတုိ႔ အပါအ၀င္ တကၠသိုလ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အၾကံေပးဖုိ႔  Formally ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြနဲ႔စၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ တကၠသုိလ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္လုိသူေတြနဲ႔ တုိးခ်ဲ႕သြားဖုိ႔ ရွိပါတယ္။
တကၠသိုလ္ပညာေရး ဥပေဒၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဘယ္လုိျမင္ပါလဲ။
တကၠသုိလ္ပညာေရး ဥပေဒၾကမ္းကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လႊတ္ေတာ္မွာ ကန္႔ကြက္ခဲ့တာ အားလုံးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကန္႔ကြက္တဲ့အဓိက
အခ်က္ႏွစ္ခ်က္က တကၠသိုလ္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ၊ တကၠသိုလ္ေတြကို တကၠသုိလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီကေန လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ ရွိဖုိ႔၊
ေနာက္တစ္ခ်က္က ေက်ာင္းသားေတြဟာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚစဥ္းစားႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္လည္း ဒီလုိပဲယူဆတယ္။
အဓိကကေတာ့ ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ရွိဖုိ႔ပါ။ ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ေအာက္ကေန ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆုိထားတာရွိပါသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြ႕ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ခက္တယ္။ သူကလည္း လႊတ္ေတာ္မွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေပးရတယ္။
ေနာက္ႏုိင္ငံျခား ခရီးလည္းထြက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အတူတူထုိင္ေဆြးေႏြးဖုိ႔မွာ အခက္အခဲရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့
အေၾကာင္းအရာေတြ၊ အယူအဆေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ တင္ျပပါမယ္။ အဲ့ဒီလုိေတာ့ အခ်ိတ္အဆက္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတူတူထိုင္
ေဆြးေႏြးတာေတာ့ မၾကံဳေသးပါဘူး။
လက္ရွိ ပညာေရး၀န္ၾကီးဌာနက ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္လာတဲ့အေပၚ ဘယ္လုိျမင္ပါလဲ။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခ်ဳပ္ကုိင္မႈေအာက္ကေန တကၠသိုလ္ကုိ သုံးႏွစ္ကေန ေလးႏွစ္ေျပာင္းတာတုိ႔၊ ဆယ္တန္းကေန ဆယ့္ႏွစ္တန္းလုပ္မယ္တုိ႔၊
အဲ့ဒါေတြကို ေျပာင္းတယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ ခ်ဳပ္ကုိင္မႈႈေအာက္မွာေျပာင္းတာ မဆီေလ်ာ္ဘူး။ အရင္ဆုံးက ခ်ဳပ္ကုိင္မႈကုိ ေလွ်ာ့လုိက္ရမယ္။
ၿပီးရင္ ေဒသဆုိင္ရာ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေတြလည္း ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ရွိသြားမွာေပါ့။ အဲ့ဒါမွ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္း
ေရးဆြဲရင္လည္း သူတို႔ ေဒသမွာရွိတ့ဲ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈႈေတြကုိ ပါ၀င္ေရးဆြဲႏုိင္တဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိမယ္။ ဗဟုိက
ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတယ္ဆုိေတာ့ ဗဟုိကလူရဲ႕ အျမင္နဲ႔ ေရးဆြဲထားတဲ့အခါက်ေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ မကုိက္ညီဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ပညာေရးကလည္း
အယူအဆ အမ်ဳိးအမ်ဳိးရွိတယ္။ တစ္စု၊ တစ္ဖြဲ႕တည္း လုပ္တဲ့အတြက္၊ ပညာေရးအယူအဆ တစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႔ လုပ္တဲ့အတြက္ ပညာေရးအယူအဆ
မတူညီတဲ့ သူေတြရဲ႕ သေဘာတူညီမႈ မရရွိႏုိင္ဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ စေရးဆြဲတယ္ဆုိတည္းက ပညာေရးအ ေတြ႕အၾကံဳရွိထားတဲ့သူ၊ ေလ့လာထားတဲ့သူ၊
ပညာရွင္ေတြပါ၀င္ၿပီးေတာ့ ဘက္ေပါင္းစုံ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။
ပညာေရးစနစ္ရဲ႕ အဓိက အားနည္းခ်က္အေနနဲ႔ ဘာကုိေထာက္ျပခ်င္ပါလဲ။
အဓိက အားနည္းခ်က္ကေတာ့ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ပါေမာကၡေတြ၊ ဆရာေတြမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိဖုိ႔လုိတယ္။ အခုက ပါေမာကၡေတြ၊
ဆရာေတြက သူတုိ႔မွာ အၾကံဉာဏ္ေတြ ရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ထုတ္ေဖာ္ေျပာခြင့္လည္း မရဘူး၊ လုပ္ခြင့္လည္း မရဘူး။ အမိန္႔ကုိ ေစာင့္ေနရတယ္။
ပညာရွင္ေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ခြင့္ေပးဖုိ႔ပါ။ ပညာေရး လြတ္လပ္ခြင့္မွာ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကုိင္ခြင့္လည္း လုိတယ္။
သုေတသန လြတ္လြတ္လပ္လုပ္ခြင့္ရွိရမယ္။ သုေတသနေတြ႕ရွိခ်က္ကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ရမယ္။ ပညာရပ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ လြတ္လပ္ခြင့္
ရွိရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြမွာလည္း လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပညာသင္ယူခြင့္ ရွိရမယ္။
ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြ အေပၚမွာေရာ ဘယ္လုိ သုံးသပ္ ခ်င္ပါလဲ။
လက္ရွိပညာေရးစနစ္ေအာက္မွာ သြားေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ္တုိင္အားထုတ္မႈႈ မရွိဘူး။ အားထုတ္ခြင့္ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။
ကိုယ္တုိင္အားထုတ္ေစခ်င္တယ္။ ဘာသာရပ္ေတြကုိ ကုိယ္တုိင္အားထုတ္ေလ့လာဖုိ႔ေပါ့။ အဲ့ဒီအတြက္ သင္တဲ့နည္းစနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲဖုိ႔လုိတယ္။
လက္ရွိပညာေရးစနစ္က အသင့္ေရးၿပီးသား စာအုပ္နဲ႔ သြားေနတာေပါ့။ တကၠသိုလ္ပညာေရးစနစ္က အသင့္ေရးၿပီးသား စာအုပ္တစ္အုပ္တည္း
မဟုတ္ဘူး၊ အမ်ားႀကီးရွိဖုိ႔ လုိအပ္တယ္။ ကုိးကားႏုိင္ဖုိ႔လည္း အမ်ားႀကီးရွိဖုိ႔ လုိအပ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ္တုိင္က သုေတသနျပဳၿပီးေတာ့
ေလ့လာတဲ့ နည္းစနစ္ကုိ ေျပာင္းေစခ်င္တယ္။
အခ်ိန္ေပး ေျဖၾကားေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေနလင္းထြန္း
7Day News